เกาะห้อง

เกาะในทะเลกระบี่ล้วนเป็นเกาะหินปูนที่มีความสวยงามโดดเด่นแตกต่างกันออกไป แถมยังมีให้เที่ยวชมเยอะจนต้องจัดเป็นโปรแกรมท่องเที่ยวต่อเนื่องกันหลายเส้นทาง ซึ่งหนึ่งในเส้นทางเที่ยวเกาะยอดนิยมของกระบี่ก็คือ เกาะห้อง เกาะที่มีอ้อมแขนเป็นภูผาหินปูนโอบกอดผืนน้ำอันนิ่งสงบคล้ายกับห้องจนได้ชื่อว่าเกาะห้อง ซึ่งวิธีเข้ไปเที่ยวชมทะเลในก็ไม่ธรรมดา เพราะต้องอาศัยการออกแรงพายเรือคายัคเข้าไปชมเท่านั้น เกาะห้อง หรือ เกาะเหลาบิเละ ตั้งอยู่ทางทิศใต้สุดของหมู่เกาะห้อง อันเป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติธารโบกขรณี และยังเป็นเกาะที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของอุทยานฯ จุดเด่นของเกาะห้องคือ เป็นเกาะหินปูนที่มีหน้าผาสูงสวยงามโอบล้อม น้ำทะเลสีคราม โดยทางทิศตะวันออกของเกาะเป็นที่ตั้งของ อ่าวบิเละ อ่าวที่มีหาดทรายอันขาวสะอาดสวยงามให้เที่ยวชมเล่นน้ำเพียงแห่งเดียวของเกาะ และยังเป็นที่ตั้งของหน่วยพิทักษ์อุทยานฯ ด้วย สำหรับทางทิศเหนือของเกาะเป็นที่ตั้งของอ่าวห้อง ภายในอ่าวเปรียบเสมือนสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ เพราะเป็นอ่าวที่มีลักษณะเว้าลึกเข้ามาสู่ภายในเกาะ รอบด้านโอบล้อมไปด้วยภูผาชัน ป่าชายเลน และน้ำทะเลสีมรกต จุดเด่นของอ่าวแห่งนี้จึงเป็นการมาเที่ยวชมน้ำทะเลภายในอ่าวอันนิ่งสงบดุจทะเลใน ซึ่งต้องอาศัยการพายเรือคายัคจากอ่าวบิเละมาชมเท่านั้น จากอ่าวบิเละใช้เวลาพายเพียงไม่กี่นาทีมีไกด์นำทางจนถึงอ่าวห้อง…

น้ำทะเลกำลังขึ้น เปลือกหอยเล็กๆ ที่ถูกคลื่นชัดเป็นแนวเมื่อน้ำขึ้นคราวก่อนกำลังจะจมหายไปอย่างช้าๆ แสงแดดของยามบ่ายทอดตัวไปหลังทิวเขาเงาร่มครึ้มตกลงมาห่มหาดทราย ลมทะเลพัดแผ่วโชยฉิว เรือหางยาวที่จอดอยู่เต็มชายหาดเริ่มทยอยออกไปทีละลำ นักท่องเที่ยวค่อยๆ ทยอยออกไปจนชายหาดสงบ เสียงนกร้องเบาๆ ดังสลับกับเสียงคลื่นที่พลิ้วกระทบฝั่ง ไม่นานนักท้องฟ้าก็เริ่มคลี่ม่านของยามค่ำลงห่มคลุมท้องทะเล และพระจันทร์ก็ส่องแสงกระจ่างขึ้นที่ริมขอบฟ้า ความงดงามของทะเลในช่วงพระจันทร์เต็มดวงดูอ่อนหวานยิ่งนัก.. ทางของเกลียวคลื่น แสงของเช้าตรู่วันนั้นช่างน่าจดจำยิ่งนัก เรายืนมองแสงของวันเปลี่ยนแปลงไปอย่างช้าๆ พร้อมกับเกลียวคลื่นที่ค่อยๆ ม้วนตัวเข้าหาฝั่งมองไปไกลๆ คล้ายทะเลโยกไกวอยู่ตลอด ดอกไม้แห่งท้องทะเลสีขาวเหนือยอดคลื่นปรับสีไปตามเวลาของพระอาทิตย์ที่สาดแสงแรงขึ้น จวบจนฟ้าสีชมพูปรับเป็นเหลืองอมส้ม จนกลายเป็นฟ้าสีน้ำเงินเข้ม ตัดกับผืนน้ำสีเขียวมรกต เรานั่งมองเกลียวคลื่นม้วนเข้าหาฝั่งลูกแล้วลูกเล่าพร้อมๆ กับเสียงนกเล็กๆ บินเข้ามากินลูกไม้ที่สุกอยู่ริมชายหาด ฟังสอดประสานกันอย่างลงตัว เสมือนกับผืนป่าอุดมสมบูรณ์ที่มาบรรจบกับท้องทะเล มันให้ความรู้สึกลงตัวอย่างยิ่ง ในความรู้สึกงดงามเช่นนี้…

“..เพราะเราเป็นคนภูเก็ต ทำธุรกิจในภูเก็ตมาแล้วหลากหลาย เราเห็นชัดถึงราคาต้นทุนสินค้าและบริการต่างๆ และเราก็เห็นถึงสภาพการให้บริการท่องเที่ยวในภาพรวม หรือกระแสหลักในปัจจุบัน ซึ่งอยู่ในสภาพตัดราคาแข่งขันกันทำตัวเลขจำนวนนักท่องเที่ยว โดยไม่คำนึงถึงคุณภาพของความสุข ความประทับใจ ที่นักท่องเที่ยวจะได้รับ มันไม่เป็นผลดีกับการท่องเที่ยวในอนาคต เป็นแค่ทางรอดของผูผลิตสินค้า และในที่สุดการทำงานของผู้เสนอขายอย่างการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยก็จะต้องเหนื่อยหาลูกค้าใหม่ๆ กันต่อไปและต่อไป อย่างไม่มีวันจบ..” เรามาคราวนี้ มีจุดมุ่งหมายมาทดลองใช้บริการท่องเที่ยวใหม่ๆ ของทะเลอันดามันกันครับ ท่าเรืออ่าวปอ คือท่าเรือที่เรานัดไปลงเรือกันในคราวนี้ แต่จุดนัดพบจริงๆ ของการเดินทางก็คือที่ร้านอาหารสวยสไตล์ฮิปชื่อร้านเพียร์ 88 ซึ่งทางบลู อันดา ใช้เป็นแหล่งรวมพลของลูกค้าเรือท่องเที่ยวลำใหม่นี้ เช้าวันนั้น ลูกค้าของเรือสวัสดี อันดามัน จำนวนไม่มาก สังเกตน่าจะประมาณ…