เกาะหูยง

น้ำทะเลสีหมึกน้ำเงินเข้มทอดยาวไปสุดสายตา เครื่องบินเฮลิคอปเตอร์ R44 ขนาด 4 ที่นั่ง ยังคงบินไปอย่างมั่นคงที่ความสูง 1,000 ฟุต เหนือน้ำทะเล มองลงไปด้านล่างเห้นเรือประมงเป็นเพียงจุดเล็กๆ ท่ามกลางน้ำทะเลสีเข้ม ยอดคลื่นสีขาวไหลเคลื่อนเป็นทิวตามแรงของมหาสมุทร และในบางช่วงผมเห็นนักบินปีกบางแห่งธรรมชาติอย่างผีเสื้อกำลังกระพือปีกสู้กับสายลม โดยที่ผมได้แค่เพียงเอาใจช่วยให้ไปถึงฝั่งของการเดินทาง เพราะไม่รู้ว่าสัตว์เล็กๆ เหล่านี้ต้องการไปหนแห่งใด ซึ่งคงเป็นเช่นเดียวกับเราที่ไม่รู้ว่าอนาคตจะไปสิ้นสุดที่ใด ไม่นานนักบินก็แจ้งผ่านวิทยุว่าเรากำลังเข้าใกล้ เกาะหนึ่ง ของ อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน ให้เตรียมตัวและอุปกรณ์ถ่ายภาพให้พร้อม เพื่อบันทึกภาพความงดงามของเกาะหูยง ซึ่งปกติไม่อนุญาตให้นักท่องเที่ยวขึ้นบนชายหาดอย่างเด็ดขาด เพราะหวงห้ามไว้สำหรับเต่าทะเลขึ้นมาวางไข่เท่านั้น ภาพของเกาะปรากฏขึ้นต่อหน้า น้ำทะเลค่อยๆ เปลี่ยนจากน้ำเงินเข้มไล่โทนไปเป็นสีคราม และสีฟ้าอ่อนสดใส…